Shejhu i madh i Al-Az-harit, Shejh Ahmed al-Tajjib dhe Kreu i Kishës Katolike dhe sovran i qytetit të Vatikanit, Papa Françesku, nënshkruan “Dokumentin e Vëllazërisë Njerëzore”, gjatë vizitës historike që ky i fundit zhvilloi këtë muaj në kryeqytetin e Emirateve të Bashkuara Arabe, Abu Dabi.
Ky dokument u nënshkrua ndërmjet dy krerëve të lartëpërmendur në fund të Konferencës Globale të Vëllazërisë Njerëzore, Abu Dabi, në prezencë të rreth 700 liderëve fetarë nga e gjithë bota, ndër ta edhe Kryetari i Komunitetit Mysliman të Shqipërisë, H. Skender Bruçaj.
Ky dokument në vetvete fton të gjithë njerëzit që kanë besim në Zot, të bashkohen për të punuar sëbashku e për ti dhënë brezave të ardhshëm kulturën e respektit të ndërsjelltë mes njerëzve që vijnë nga besime, raca apo shtresa shoqërore të ndryshme.
Ky dokument reflekton mbi nivelin e varfërisë, konfliktit dhe vuajtjes së aq shumë vëllezërve dhe motrave në pjesë të ndryshme të botës si pasojë e luftërave, padrejtësive shoqërore, korrupsionit, pabarazisë, degradimit moral, diskriminimit, ekstremizmit të dhunshëm dhe shumë faktorëve të tjerë nga të cilët po vuan shoqëria njerëzore sot.
Dokumenti i Vëllazërisë Njerëzore, në përputhje me Dokumente të mëparshme Ndërkombëtare që kanë theksuar rëndësinë e rolit të feve në ndërtimin e paqes globale, ndër të tjera mbështet këto pika:
- Mësimet autentike të feve na ftojnë të mbetemi të rrënjosur në vlerat e paqes, për të mbrojtur vlerat e mirëkuptimit të ndërsjellë, vëllazërinë njerëzore dhe bashkëjetesës harmonike, për të rivendosur mençurinë, drejtësinë dhe dashurinë dhe për të ri zgjuar vetëdijen fetare tek të rinjtë.
- Dialogu, mirëkuptimi dhe promovimi i gjerë i kulturës së tolerancës, pranimit të të tjerëve dhe të bashkëjetesës paqësore do të kontribuonte ndjeshëm në uljen e shumë problemeve ekonomike, sociale, politike dhe mjedisore që peshojnë kaq shumë në një pjesë të madhe të njerëzimit.
- Është thelbësore që në shoqëritë tona të krijojmë konceptin e qytetarisë së plotë dhe të hedhim poshtë përdorimin diskriminues të termit “pakica” që krijon ndjenjat e izolimit dhe inferioritetit. Keqpërdorimi i saj hap rrugën për armiqësi dhe mosmarrëveshje.
- Marrëdhëniet e mira midis Lindjes dhe Perëndimit janë të padiskutueshme të nevojshme për të dyja. Ata nuk duhet të neglizhohen, kështu që secili mund të pasurohet nga kultura e tjetrit nëpërmjet shkëmbimit dhe dialogut të frytshëm. Perëndimi mund të zbulojë në mjetet juridike lindore ato sëmundje shpirtërore dhe fetare që janë shkaktuar nga një materializëm mbizotërues. Dhe Lindja mund të gjejë në Perëndim shumë elemente që mund ta ndihmojnë atë të lirohet nga dobësia, ndarja, konflikti dhe rënia shkencore, teknike dhe kulturore.
- Është një kërkesë thelbësore për të njohur të drejtën e grave për arsim dhe punësim dhe për të njohur lirinë e tyre për të ushtruar të drejtat e tyre politike. Për më tepër, duhet të bëhen përpjekje për t’i liruar gratë nga kushtëzimi historik dhe social që shkon në kundërshtim me parimet e besimit dhe dinjitetit të tyre. Duhet të bëhen përpjekje për të modifikuar ato ligje që pengojnë gratë që të gëzojnë plotësisht të drejtat e tyre.
- Mbrojtja e të drejtave themelore të fëmijëve për t’u rritur në një mjedis familjar, për të marrë ushqimin, edukimin dhe mbështetjen, janë detyra e familjes dhe shoqërisë. Detyra të tilla duhet të garantohen dhe të mbrohen në mënyrë që ata të mos anashkalohen ose t’i mohohen ndonjë fëmije në ndonjë pjesë të botës. Të gjitha ato praktika që shkelin dinjitetin dhe të drejtat e fëmijëve duhet të denoncohen.
- Mbrojtja e të drejtave të të moshuarve, të dobtëve, të paaftëve dhe të shtypurve është një detyrim fetar dhe social që duhet të garantohet dhe të mbrohet nëpërmjet legjislacionit strikt dhe zbatimit të marrëveshjeve ndërkombëtare përkatëse.
Në përfundim të dokumentit thuhet gjithashtu se përmes bashkëpunimit të përbashkët në mes Kishës Katolike dhe Al-Azharit, të dy palët do të punojnë për ta dorëzuar këtë dokument tek vendimmarrësit e politikave globale, liderët klerikë më me ndikim në botë, organizatat rajonale, ato ndërkombëtare dhe organizatat e shoqërisë civile, institucionet dhe udhëheqësit e mendimit dhe opinionit fetarë dhe ti përkthejnë ato në politika, vendime, tekste legjislative, kurrikula arsimore dhe materiale informative për të gjithë ne.
